W Rzeszowie patriotyczna uroczystość odbyła się przy Rondzie Rotmistrza Witolda Pileckiego, gdzie została odsłonięta tablica informacyjna poświęcona najdzielniejszemu obrońcy Niepodległej. W wydarzeniu wziął udział II wicewojewoda podkarpacki Radosław Wiatr.
Uroczystość została zorganizowana przez Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie.
– Pamięć o rotmistrzu Pileckim, mimo wielu podejmowanych działań, nie zaginęła, a wyznawane przez niego wartości nie zostały zapominanie. I kiedy wreszcie odzyskała należne jej miejsce w historii, należy dbać o to, by pielęgnowały ją kolejne pokolenia. By pamięć o wielkim poświęceniu i chęci walki za Ojczyznę aż do ostatniego tchnienia budowała naszą teraźniejszość i przyszłość. By przypominała o bohaterach, którzy poświęcili życie, byśmy mogli cieszyć się wolnością – powiedział wicewojewoda Radosław Wiatr.
***
Rotmistrz Witold Pilecki służbę Polsce rozpoczął w czasie wojny z bolszewikami w 1920 r. Walczył podczas kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego. W 1940 r., wykonując misję zleconą przez dowództwo ZWZ, dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, by zdobyć informacje o zbrodniach Niemców i zorganizować konspirację niepodległościową. Na skutek zagrożenia dekonspiracją podjął decyzję o ucieczce, którą udało mu się szczęśliwie przeprowadzić.
W 1944 r. walczył w powstaniu warszawskim, w zgrupowaniu Chrobry II. Od 1945 r. służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, skąd – decyzją gen. Władysława Andersa – wrócił do Polski, by odtworzyć rozbite po działaniach wojennych struktury wywiadowcze, działające dla Rządu RP na Uchodźstwie. Został aresztowany w maju 1947 r., osadzony w areszcie śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. Mimo tortur do końca zachował żołnierską postawę. Pozostał wierny dewizie: Bóg, Honor, Ojczyzna.
Pokazowy proces przed komunistycznym sądem trwał dwa tygodnie. Rtm. Pilecki i jego podwładni zostali skazani za „szpiegostwo”. Orzeczono trzy kary śmierci i kilka długoletniego więzienia. Ostatecznie Tadeuszowi Płużańskiemu i Marii Szelągowskiej kary śmierci zamieniono na dożywotnie więzienie. Rtm. Pilecki został zamordowany strzałem w potylicę, wieczorem 25 maja 1948 r. Ciało złożono w nieoznaczonym miejscu na warszawskich Powązkach.
Przed II wojną światową Witold Pilecki gospodarował w rodzinnym majątku w Sukurczach. Organizował pomoc społeczną, kółka rolnicze i kursy przysposobienia wojskowego. Założył rodzinę. Rozwijał zdolności artystyczne: rysował, malował, pisał wiersze…
Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie Witolda Pileckiego podlegały w PRL ścisłej cenzurze. W lipcu 2006 r. prezydent Lech Kaczyński, w uznaniu zasług Witolda Pileckiego i jego oddania sprawom ojczyzny, odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego. , W 2013 r. został pośmiertnie awansowany na pułkownika.
25 maja 2022 r. o godz. 21.30 w wielu miastach i miejscowościach zapłoną znicze ku czci rtm. Pileckiego.
Na podstawie informacji Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie.
