Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Zapoznaj się z naszą polityką prywatności.

Informacja dotycząca wydawania paszportów z dwoma cechami biometrycznymi

Od 29 czerwca 2009 r. wydawane w Polsce paszporty zawierają dwie cechy biometryczne tj. obraz twarzy i zapis odcisków palców.

Polska rozpoczęła wydawanie paszportów biometrycznych 28 sierpnia 2006r. Obowiązek taki nałożyło na kraje członkowskie Unii Europejskiej Rozporządzenie Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez Państwa Członkowskie. Paszporty biometryczne w sposób wiarygodny określają związek pomiędzy dokumentem a jego posiadaczem, dzięki czemu ograniczają przestępczość związaną z kradzieżą tożsamości i fałszerstwami dokumentów.

 

Co to jest biometria?

Możemy wyróżnić dwa główne aspekty biometrii:

  1. Biometrię fizyczno – biologiczną, która przy identyfikacji i weryfikacji osób posługuje się ich fizyczno – biologicznymi cechami i właściwościami:
    • linie papilarne,
    • geometria dłoni,
    • kształt twarzy,
    • cechy tęczówki,
    • cechy siatkówki,
    • geometria ucha
    • geometria stopy.
  2. Biometrię behawioralną, która przy identyfikacji i weryfikacji osób posługuje się specyficznymi cechami i właściwościami ich zachowania:
    • parametry głosu,
    • wzór podpisu,
    • dynamika i sposób naciskania klawiszy.

 

Funkcje biometrii

Po pierwsze techniki biometryczne powinny identyfikować, czyli porównywać wszystkie z wymienionych cech ( zarówno fizyczno – biologiczne, jak i behawioralne). Dla przykładu chodzi tutaj o porównanie jednego konkretnego odcisku palca ze wszystkimi wzorami biometrycznymi dostępnymi w bazie danych.

Po drugie techniki biometryczne powinny weryfikować te cechy, a zatem albo je autoryzować, albo odrzucać. Dla przykładu pozytywna identyfikacja jednego konkretnego odcisku palca z jednym z dostępnych w bazie danych prowadzi do autoryzacji, zaś w przypadku negatywnej identyfikacji mamy do czynienia z odrzuceniem.